Toespraak Marcel

Het was op de vroege ochtend van donderdag 23 december. Bij Abin waren wij bij elkaar gekomen voor ons traditionele kerstontbijt. Hoe afgeladen de zaal ook was we waren niet compleet. En jij was een van de trouwe gasten die we misten.
Die ochtend sprak ik in mijn toespraak over de symboliek van het kerstverhaal, met name over de symboliek van de drie koningen. Symbolen van status, macht en rijkdom die knielden voor een baby, kwetsbaarder en weerlozer kan een mensenleven niet zijn.
Maatschappelijk succes en aanzien die hun meerdere erkennen in de kwetsbaarheid van het leven.

Helaas duurde het slechts 24 uur voordat die symboliek realiteit werd. Jij verloor jouw dappere strijd, jij schreef je eigen kerstverhaal.
Slechts drie jaar hebben wij jou in ons bedrijf mogen hebben maar die drie jaar waren voldoende om jou te leren kennen. Te leren kennen al een warme en een toffe college, altijd geïnteresseerd in anderen. Maar ook als iemand die gewoon was om alles uit het leven te halen wat erin zat, om iedere dag te genieten. Vol trots en vuur kon je vertellen over je gezin, over je man en over je kinderen. Je directe kamergenoten hadden het idee hen al jaren te kennen zonder ze ooit gezien te hebben. Trots was je en wat ik vandaag gezien heb Helen, met recht.
We hebben je ook leren kennen een geweldig visitekaartje voor ons bedrijf. Als lid van het belteam was jij vaak de eerste die contact zocht met de klanten en hun medewerkers. En met jouw vasthoudendheid en charme wist jij velen voor ons bedrijf te interesseren.
Dat kregen wij ook vaak terug van onze klanten. Een klant verzocht zelfs aan een college van mij “die vrouw, die moet voor ons werken” Uiteraard hebben wij jouw gegevens strikt geheim gehouden, want wij wilden jou niet laten gaan.
We hadden je graag nog heel wat jaren bij ons gehouden maar helaas deze strijd moest jij verliezen.
Jouw verlies is ons verlies geworden want je hebt ons geraakt, je hebt ons geraakt met je warmte en betrokkenheid.
Je heb ons geraakt, je hebt ons geraakt met jouw enthousiasme en je optimisme. Je hebt ons geraakt, je hebt ons geraakt met je vastbeslotenheid, je vastberadenheid en je strijdlust, de laatste dag. Je hebt ons geraakt, bovenal geraakt door gewoon jezelf te zijn.
En dan komen toch onbewust die regels weer boven die de dichter hans Bouma ooit aan het papier toevertrouwde onder het kopje “Een mens als jij, uniek ben je”

Hoe talloos velen er ook zijn
Niemand kan gemist worden
Ieder mens is aanzienlijk
Ieder mens is van belang
Ook al ben je de zoveelste
Jij bent de eerste
Een die er zo nog niet was
De mensen om je heen, uniek ben je
Ieder mens heeft zijn eigen gezicht
Zijn eigen geschiedenis, zijn eigen geheimen
Ieder mens heeft zijn volstrekt eigen waarde
Die waarde heeft niets van doen met je status, je positie,
de rol die je speelt in de maatschappij
Die waarde is gegeven,
Op de door jou volstrekt eigen manier, van mens zijn.

Helen, het van een voorrecht maar bovenal een vreugde voor ons allen bij Abin om jou onze collega te mogen noemen.
Bedankt voor alles